وظیفه مؤمنان واقعی چیست

به گزارش ایکنا از قزوین، آیت الله عبدالکریم عابدینی، نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه قزوین در جلسه تفسیر قرآن کریم در سخنانی به شرح سوره مجادله پرداخت که در ادامه می خوانیم:

خدای متعال در آیه 22 سوره مجادله می فرماید: «لَا تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ باللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ کَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُولَئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبهِمُ الْإِیمَانَ وَأَیَّدَهُمْ برُوحٍ مِنْهُ وَیُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدینَ فِیهَا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»؛ براساس این آیه امکان ندارد قوم و ملتی که به خدا و روز قیامت ایمان دارند، با کسانی که در مقابل خدا و رسول خدا(ص) ایستاده اند، دوستی کنند، اگر ایمان آدم ها ایمان واقعی باشد محال است که مؤمن با دشمن خدا و دشمن رسول خدا(ص) دوستی داشته باشد، هر چند که این دشمنان پدران، فرزندان، برادران و قوم و خویش این ملت باشند، کسی که به خدا و رستاخیز ایمان دارد، نمی تواند با برادری که کافر و دشمن خداست، پدری که با خدا دشمنی می کند و قوم و قبیله ای که با خدا دشمنی می کند، دوست باشد، زیرا ایمان به صورت محکم و ریشه دار در دل او جا گرفته است.

در ادامه این آیه آمده است که این ها کسانی هستند که خدا با روحی که از ناحیه خودش است، را تأیید کرده، ایمانشان را امضا کرده و شخصیت مؤمنه آنان را پذیرفته است. این ها همان جماعتی هستند که عاقبتشان بهشت است، خدا از این جماعت راضی است و این ها هم از خدا راضی هستند.

خدای متعال در انتهای آیه 22 سوره مجادله می فرماید: این ها حزب الله هستند، حزب الله بودن فقط به ظاهر نیست، ظاهر و باطن آدم باید معنای حزب الله باشد، خداوند در این آیه فرموده آن هایی که رستگارند، حزب الله اند، غیر حزب الله رنگ رستگاری را نمی بیند، آن مؤمنی که ثابت قدم پای کار رستگاری می ماند، حزب الله است.

بیشتر بخوانید:

منافقین و کفار در دنیا و قیامت چه سرنوشتی دارند  مصادیق رفتار شیطانی  حزب الله چه ویژگی هایی دارد 

خدای متعال در آیه 24 سوره توبه به رسولش فرمان داده است که اگر پدرانتان، فرزندانتان، برادرانتان، قوم و قبیله تان، مال و ثروتی که اندوخته اید و درآمد و تجارتی که دارید، برای شما محبوب تر، دوست داشتنی تر و مهم تر از خدا، رسول خدا(ص) و جهاد در راه خدا باشد، آماده باشید که عذاب خدا می آید.

این جملات نشان می دهد اگر کسی با این نوع تفکر زندگی کند، از منظر قرآنی و نگاه الهی فاسق محسوب می شود. فَسَقَ ریشه فسق به معنای بیرون رفتن از پوشش یک چیز است، برای مثال اگر میوه ای از پوستش جدا شود، به این میوه فَسَقَ می گویند، یعنی پوستش جدا شده است. پوسته ایمان، آدم را در حمایت و احاطه خود قرار داده است، وقتی آدم از پوشش ایمان بیرون بیاید، فَسَقَ می شود، همان طور که میوه بعد از اینکه از پوست بیرون بیاید رنگش تیره و فاسد می شود، وقتی هم فاسد شد مفسد می شود، یعنی باعث بیماری و مشکلاتی می شود، خدا هم منافقان را فاسق و فاسد می داند و هم اینکه آن ها مفسد هستند.

این سه مرحله در منافقان وجود دارد، یعنی از پوشش ایمان بیرون می آیند، فاسق می شوند، وقتی فاسق شدند فاسد می شوند و به دنبال فساد، ترور، قتل، دروغ، آشوب و فتنه می روند، این ها علائم فساد است، این ها سپس مفسد می شوند، یعنی دیگران را هم به فساد می کشانند.

امیرالمؤمنین(ع) قوی ترین مواضع ایمانی را دارد، آن حضرت در نهج البلاغه می فرماید وقتی رسول خدا(ص) آمد و ما را دعوت به اسلام کرد، جماعتی که ایمان آورده بودیم در مقابل پدران کافر خود، پسران کافر خود، برادران کافر خود و عموهای کافر خود شمشیر می کشیدیم، آن ها نیز در مقابل ما که ایمان آورده بودیم شمشیر می کشیدند، وقتی این شرایط پیش آمد ما شک نمی کردیم که بگوییم آمدن رسول خدا(ص) باعث جنگ برادر با برادر یا جنگ پدر و فرزند شد، بلکه این اتفاقات ایمان ما را محکم تر می کرد و ایمان ما استوارتر می شد.

در کتب و منابع دینی نقل شده که رسول گرامی اسلام(ص) در بخشی از سخنرانی خود در غدیر خم فرموده اند ای مردمی که در اینجا اجتماع کرده اید، خدا یک چیزهایی را به من امر کرده و یک چیزهایی را هم نهی کرده است، همان طور که خدا به من امر و نهی کرده، من هم به امیرالمؤمنین(ع) امر و نهی کرده ام، از این پس اگر می خواهید بفهمید امر و نهی از طرف خدا کدام است، امر و نهی علی(ع) را ببینید، همان طور که امر و نهی مرا امر و نهی خدا می دانستید و می دانید، امر و نهی امیرالمؤمنین(ع) نیز همان امر و نهی خدای متعال است، مبادا راه های مختلف، شما را از راه امیرالمؤمنین(ع) باز دارد.

پیامبر(ص) در ادامه فرمود آن صراط مستقیمی که خدا گفته باید در آن مسیر حرکت کنید، من همان صراط مستقیم هستم، بعد از من امیرالمؤمنین(ع) همان صراط مستقیم است، بعد از امیرالمؤمنین(ع) نیز نسل او یعنی ائمه(ع) همین موقعیت را دارند.

حضرت در ادامه آیه 56 سوره مائده را تلاوت کرده و فرمودند: «وَمَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ؛ و کسانی که خدا و رسولش و مؤمنانی چون علی بن ابیطالب را به سرپرستی و دوستی بپذیرند حزب خدایند، و یقیناً حزب خدا در هر زمان و همه جا پیروزند»، حضرت در ادامه فرمودند دشمنان علی(ع) و اولاد علی(ع) اهل شقاق هستند، این ها برادران شیاطین اند، دائم به همدیگر حرف های به ظاهر جذاب می زنند، اما این حرف ها جز فریب و دروغ چیز دیگری نیست.

رسانه های استکبار جنایت را عدالت جلوه می دهند

امروز ما شاهد این حرف های جذاب فریبنده از سوی دشمنان هستیم، امروز می بینیم رسانه های استکباری و بوق های بین المللی فسق، فساد، ظلم، جنایت و آدم کشی فضای مجازی و غیرمجازی را در اختیار گرفته اند و بمباران تبلیغاتی می کنند تا جنایت را عدالت جلوه دهند و ظلم، سیه رویی و نفرت را زیباسازی کنند.

پیامبر(ص) در ادامه فرمود اولیای الهی کسانی هستند که ایمان آوردند و هیچ وقت در مسیر ایمانی خود شک به دلشان راه ندادند و در راه خدا پایدار بودند، این ها اهل بهشت اند، فرشتگان به استقبال این ها می آیند و به آن ها سلام می کنند و می گویند بهشت بر شما گوارا باد، و سپس می گویند بفرمایید داخل بهشتی که همیشه در اینجا خواهید ماند.

در آیه 22 سوره مجادله آمده است: «وَأَیَّدَهُمْ برُوحٍ مِنْهُ»، درباره این جمله روایات متعددی داریم، از جمله اینکه نقل شده همانا خدا محبت ما اهل بیت(ع) را در زوایای قلب بنده مؤمن قرار می دهد، هر کس که خدا مهر ایمان را بر قلب او زد، هیچ کس در عالم نمی تواند این ایمان را از دل او محو کند، مگر نشنیدی که خداوند درباره این هایی که مؤمن هستند و کسی نمی تواند آن ها را از راه به در کند، می فرماید: «أُولَئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبهِمُ الْإِیمَانَ وَأَیَّدَهُمْ برُوحٍ مِنْهُ»، خدا ایمان را در قلب این ها ثبت کرده و این ها را با روح خودش تأیید کرده است، محبت اهل بیت(ع) همان ایمان است.

رسول خدا(ص) فرموده اند که خدایا مبادا محبتی از کافران در دل من بیاوری؛ ممکن است این کافر یک آدم ضد انقلاب و منافق باشد، پیامبر(ص) دعا کرده و می فرماید خدایا مبادا محبت یک آدم نااهل در دل من بیاید، در حالی که همه دل من باید متعلق به خدا باشد، خدایا قرار نیست من با دشمنان تو رفاقت داشته باشم.

مشابه همین فرمایش رسول خدا(ص) که در مورد کافران است، در مورد فاسقان نیز آمده است، حضرت فرموده خدایا، مبادا از فاسقان و فاجران لطف و مرحمتی به من شود، لطف و مرحمت آن ها مانند سلام شیطان بوده و بی طمع نیست، سپس حضرت به آیه 22 سوره مجادله استشهاد کردند.

در حدیث دیگری در «الدر المنثور» که از کتب روایی اهل سنت است، آمده است که رسول خدا(ص) فرمودند محکم ترین و قابل اعتمادترین ریسمان در راه خدا این است که شما در راه خدا دوست بدارید و در راه خدا دشمن بدارید؛ یعنی اگر عزیزترین کسان شما دشمن خدا بودند، باید با آن ها دشمنی کنید، دوستی با دشمنان خدا خطرناک است، البته اگر قابل هدایت هستند باید آن ها را هدایت، امر و به معروف، نهی از منکر، نصیحت، موعظه و ارشاد کرده و به آن ها محبت کنید.

انتهای پیام